Siguenza – atmosferę Kastylii-La Mancha najlepiej można odczuć w uliczkach przepięknego miasteczka położonego na lewym brzegu rzeki Henares. Jego znaczenie strategiczne dostrzegli już w 195 r. p.n.e. Celtyberowie prowadzący wojnę z Rzymem oraz Wizygoci, za czasów których w osadzie znajdowała się siedziba biskupa Bernarda z Agen. Czas świetności miasta przypadł na okres od XII do XVII w. i panowanie rodu Mendoza sprawującego władzę świecką i duchową. Najwięcej turystów zbiera się na placu Plaza Mayor z przepięknymi rezydencjami i ratuszem, z którego tarasów widokowych najlepiej podziwia się miasto. Spacerem z rynku można wybrać się w stronę zamku wzniesionego w XII w., w którego miejscu początkowo warownie stawiali Rzymianie, Wizygoci i Arabowie, a widok ze wzniesienia może posłużyć za idealny punkt do zrobienia panoramicznych zdjęć. Istotnym punktem w mieście, którego nie powinno się omijać jest późnoromańska katedra ukończona w XIV w. przypominająca twierdzę z charakterystycznymi wieżami, zbudowana z kamienia o różowym odcieniu. W jej środku uwagę przyciąga grobowiec poległego w bitwie z Maurami młodego szlachcica, w którym podkochiwała się Izabela Katolicka zwana Kastylijską – jest to jedyne tego typu dzieło w Europie. Nieopodal katedry można zagłębić się w zbiory sztuki religijnej prezentowane przez Museo Diocesano, a na uwagę zasługuje również dom-twierdza Casa del Doncel oraz kościół San Vincence.
Cifuentas – do niewielkiego miasteczka warto zajrzeć ze względu na potężny XIV-wieczny zamek Don Juana Manuela, malownicze uliczki prowadzące do kościoła San Salvador, a także wrześniowe Fiestas Patronales z wydarzeniami kulturalnymi i gonitwami byków.
Cuenca – idealne miejsce dla turystów poszukujących malowniczych krajobrazów i niecodziennych zabytków. Sam przyjazd do miasteczka potrafi wprawić w osłupienie za sprawą rzek Jucar i Huecar obmywających wysoką skałę, na której już w IX w. wzniesiono fortecę arabską zwaną Conca. Strategiczne miejsce odegrało znaczącą rolę w czasie wojny o niepodległość Hiszpanii na początku XIX stulecia. Średniowieczna starówka i niezwykłe, wiszące na skałach domy z balkonami zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a najlepszy widok na nie rozpościera się z doliny rzeki Huecar i mostu Puente de San Pablo. Starówki broni wieża Torre Mangana, która w przeszłości była częścią arabskiej warowni. Samo serce miasta zachęca do spacerów wąskimi uliczkami pełnymi zaułków, placyków, asymetrycznych domów, sklepików i restauracji. Gdy już dotrze się do Plaza Mayor można zasiąść w przyjemnej kawiarni i podziwiać piękny ratusz oraz katedrę z XIII w. Koniecznie trzeba obejrzeć słynne wiszące domy Casas Colgadas, z mieszczącym się w jednym z nich Muzeum Sztuki Abstrakcyjnej prezentującym dzieła wybitnych hiszpańskich twórców. Starówka oferuje turystom kilka ciekawych kościołów i muzeów tematycznych, a także liczne imprezy, z których najbardziej znane są obchody Wielkiego Tygodnia oraz Fiestas de San Mateo upamiętniająca zdobycie miasta przez Alfonsa VIII.
Ciudad Encantada – niezwykłe i magiczne miejsce, w którym można podziwiać formy skalne od lat rzeźbione przez wodę, wiatr i lód. Niektóre z nich przypominają postaci ludzkie i zwierzęce tworząc jednocześnie niecodzienny, skalny labirynt, którego zwiedzanie może być niezapomnianym przeżyciem zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych.
Alarcon – wśród wielu hiszpańskich twierdz jedna z piękniejszych znajduje się niedaleko niewielkiego miasteczka na południe od Cuenki. Malowniczą twierdzę Castillo de las Altas Torres położoną w otoczeniu dwóch rzek oraz miasteczka z ciekawą zabudową, kilkoma kościołami i zabytkowymi murami odbijał z rąk muzułmanów w XIII w. król Alfons VIII.
Kraina Don Kichota – o błędnym rycerzu Don Kichocie walczącym z wiatrakami i jego wiernym giermku słyszał chyba każdy, dlatego warto bliżej przyjrzeć się terenom położonym na południe od Toledo, na których toczy się znana z książki akcja. Najlepiej wybrać się do miasteczek położonych na południowy-wschód od Toledo takich jak Almonacid de Toledo, Mora, Manzaneque, Orgaz czy Tembleque, w której pracował słynny giermek Sancho Pansa. Z powieściowymi wiatrakami, w których mieszczą się niewielkie muzea można zmierzyć się w okolicach Campo de Criptana, warto zajechać również do Museo Cervantino w El Toboso poświęconego fikcyjnym bohaterom oraz do Puerto Lapice z niebywałą, średniowieczną atmosferą. Oznakowana trasa zaczyna się w miejscowości Belmonte, a kończy w Consuegrze.
Parque Nacional Las Tablas de Daimiel – jeden z najcenniejszych ekosystemów w Europie, który można zwiedzić spacerując po wyznaczonych trasach przeprowadzonych kładkami i mostami nad rozległymi mokradłami. Opcjonalnie można skorzystać z edukacyjnej przejażdżki samochodem terenowym z przewodnikiem, który przybliża znaczenie ekosystemów i środowiska naturalnego Hiszpanii.
Plaza de Toros Las Virtudes – miłośnicy corridy powinni wybrać się w okolicę miejscowości Santa Cruz de Mudela, gdzie znajduje się najstarsza w Hiszpanii arena pochodząca z 1641 r., mieszcząca kilka tysięcy widzów. Zobaczyć można nietypową, prostokątną arenę otoczoną drewnianymi galeriami, na której do dziś dochodzi do starć między torreadorami i rozwścieczonymi bykami.
Alcala del Jucar – urocze miasteczko otoczone rzeką Jucar, którego wizerunkiem są białe domy oraz wykute w skale jaskinie z restauracjami, muzeami i tarasami widokowymi. Na spacer warto wybrać się do ruin arabskiego zamku górującego nad okolicą, by podziwiać niezapomniane widoki na okolicę.
Avila – znajdująca się ok. 100 km od Madrytu średniowieczne miasto zachwycające wysokimi murami obronnymi i okazałymi fortyfikacjami wewnętrznymi. Część obwarowań łączy się z eklektyczną i piękną katedrą. Największymi skarbami miasta są jednak zabytki architektury romańskiej. Miasto jest jednym z centrów pielgrzymkowych w Hiszpanii, ponieważ właśnie tutaj przyszła na świat wielka reformatorka klasztoru karmelitanek – św. Teresa, a klasztor Monasterio de La Encarnacion, w którym przebywała istnieje do dziś.
Aranjuez – oddalony jest ok. 50 km od Madrytu i podobnie jak stolica do XVI w. był niewielką miejscowością o małym znaczeniu. Kiedy dwór królewski został przeniesiony Madrytu, Aranjuez zostało wybrane na budowę wiosennej rezydencji madryckich królów. Kiedy podczas pożaru pałac znacznie ucierpiał król Filip V Santiago Bonavia rozkazał przebudować zamek w modnym, francu-skim stylu. Do najbardziej okazałych komnat należą: Sala Chińska wyłożona płytkami z porcelany, rokokowa Sala Tronowa oraz przepiękna Sala Arabska wzorowana na Alhambrze w Granadzie. Pałac pełnił rolę królewskiej, okresowej rezydencji do XIX w.
Tresc opisow dostarczana przez merlinx. El Eskurial – malowniczo położone u stóp gór Guadarrama miasto, którego największym i najcen-niejszym skarbem jest pałacowy zespół klasztorny ufundowany w XVI w. przez króla Filipa II. Bu-dując kościół z potężnymi kryptami chciał on zbudować godne miejsce pochówku swego ojca – Karola V i innych monarchów hiszpańskich. Szukał on również miejsca, gdzie mógłby odpocząć od dworskiego życia w ciszy i kontemplacji religii więc wybudowany kompleks powierzył zgroma-dzeniu hieronimów. Główny kościół poświęcony jest św. Wawrzyńcowi (St. Lorenzo), a zbiory zgromadzone w bibliotece i galeriach, jak również okazałe krypty królewskie z pięknymi pomnikami. Eskurial nazywany jest Panteonem Królów – pochowani są tutaj hiszpańscy królowie z dynastii Habsburgów i Burbonów, a także ich małżonki ( o ile wydały na świat następcę tronu) i jedyna samotnie rządząca królowa Izabela II (Burbon). Tutaj również spoczną ciała obecnych monarchów.
Segowia – jest malowniczo położonym na górskim płaskowyżu miastem, które uważa się za jedno z najpiękniejszych w kraju. Wjeżdżając do centrum wita nas posąg wilczycy karmiącej Remusa i Romulusa postawiony tutaj jako symbol silnego związku miasta z Rzymem. Właśnie podczas pa-nowania rzymskiego, kiedy powstało tu miasto i twierdza wybudowano potężny akwedukt, który doprowadzał wodę do miasta aż do lat 60. ubiegłego wieku. Za nim znajduje się zabytkowe cen-trum z wąskimi, krętymi uliczkami kryjącymi wspaniałe romańskie i gotyckie kościółki, kamienice i place z targowiskami. Dalej nad centrum góruje wspaniała gotycka katedra z małymi wieżyczkami wzniesiona przez mistrza Hintanon – twórcę katedry w Salamance. Na skraju miasta nad wysokim urwiskiem znajduje się bajkowy Alcazar z przepięknymi wnętrzami. Z jego okiennic rozciąga się przepiękny widok na wzgórza i ośnieżone szczyty Sierry. Cała starówka wraz z zamkiem wpisane są na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Alcala de Henares – miasto jest jednym z najstarszych w Hiszpanii co sprawiło, że w całości wpi-sane jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. W XV w. arcybiskup Toledo ufun-dował tu 13 kolegiów, z których powstał Uniwersytet Alcala, w którym rocznie do dziś kształci się wiele tysięcy studentów, również z zagranicy. W mieście na każdym kroku można znaleźć pamiątki po czasach rzymskich, muzułmańskich oraz poszczególnych europejskich nurtów w sztuce. Narodził się tu król Ferdynand I Habsburg, Katarzyna Aragońska, ale zdecydowanie najsłynniejszym mieszkańcem był pisarz Miguel de Cervantes – autor Don Kichota, którego muzeum i pomniki bo-haterów powieści można spotkać w centrum miasta.
Salamanca – położone nad rzeką Tormes miasto prowincji Kastylia-Leon, które zostało założone przez Iberów w II w. p.n.e. W swojej historii znajdowała się pod panowaniem Rzymian i Wizygo-tów a od VIII w. na zmianę przechodziła z rąk muzułmanów do chrześcijańskich. W XI w. założono tu uniwersytet, który w późniejszych latach zaczął konkurować z Bolonią, Oxfordem i Paryżem. Miasto zawdzięcza swój obecny kształt i zabytki budowane z rozmachem parze królewskiej - Fer-dynandowi II i Izabeli Kastylijskiej, którzy ufundowali tu wiele pięknych kościołów, pałaców i klasztorów. Miasto zasłynęło jako miejsce pokonania Napoleona przez wojska brytyjskie, hiszpań-skie i portugalskie, a także jako kwatera główna generała Franco podczas wojny domowej. Najważ-niejszym miejscem skupiającym życie społeczne miasta jest XVIII-wieczny Plaza Mayor - uważany za jeden z najpiękniejszych w Hiszpanii. Znajdują się tu dwie katedry - Stara Katedra powstała w XII w. i do dziś zachwyca romańsko-gotyckim ołtarzem, krużgankami i kopułą Torre del Gallo. Nowa Katedra jest ostatnią gotycką budowlą kraju, którego budowę rozpoczął w 1500 r. mistrz Hontanon (twórca katedry w Segowii). Warto zobaczyć stary budynek uniwersytetu, klasztor domi-nikanów z grobowcem księcia Alby, Dom Muszli symbolizujący pielgrzymkę do Santiago odbytą przez właściciela i pochodzący z czarów rzymskich most Puente Romano.
Walencja – przepiękne miasto o bogatej historii sięgającej czasów rzymskich, kiedy to założono tu wielką kolonię Vallentia Edetanorum. Okolice od wieków słynęły z żyznych ziem, które wydawały plony 3-4 razy w roku, przez co stały się również celem wielu najeźdźców. Jednym z najważniejszych miejsc Walencji jest skupiający życie społeczne rynek Plaza del Ayuntamiento nazywany "Placem Narodu Walenckiego". Mimo, że dążenia separatystyczne regionu nie są tak znaczące jak w Katalonii czy Kraju Basków, to Waleńczycy odznaczają się indywidualnością i podkreślają, ze główne miasto zdobyło sławę i prestiż na długo przed przyłączeniem go do Królestwa Hiszpanii. Historię, a zwłaszcza pamiątki po największych czasach świetności można znaleźć w ratuszu i mieszczącym się w nim Muzeum Miejskim – zbiory pochodzą głównie z czasów króla Jakuba I, władcy Aragonii, który powszechnie uważany jest za największego wybawcę Walencji. Walencja nazywana jest "Miastem Ceramiki", gdzie rzemiosło zostało podniesione do rangi sztuki i bardzo widoczne jest w tradycjach regionu. Najciekawsze zbiory można podziwiać w Narodowym Muzeum Ceramiki znajdującym się w pałacu del Marques de Dos Aguas. Inne ciekawe miejsce z bogatymi zbiorami to Instituto Valenciano de Arte Moderno, które uważa się za najbardziej dynamicznie rozwijającą się galerię sztuki współczesnej w Hiszpanii. Warto zobaczyć tutejszą katedrę, którą wybudowano w miejscu świątyni Diany i późniejszego meczetu. Najbardziej charakterystyczną jej częścią jest wysoka, XV-wieczna wieża znana jako Miguelete albo w języku walońskim Micalet. W kaplicy katedralnej przechowywany jest purpurowy kielich z agatu, który uważany jest za Święty Gral. Stara część miasta skupia się Barrio del Carmen – sieci wąskich uliczek z zabytkowymi domami, gdzie dziś kwitnie życie nocne miasta. Duże znaczenie dla miasta ma również Plaza de la Virgen, gdzie od stuleci, w czwartki w południe, bez względu na okoliczności spotyka się Trybunał Wodny Walencji – jedna z najbardziej niezwykłych i najstarszych instytucji prawnych świata. Zasiada w nim 8 sędziów reprezentujących jeden z kanałów irygacyjnych wybudowanych ponad dwa tysiące lat temu przez Rzymian, które nadal doprowadzają wodę do wielu gospodarstw miejskich. Obrady odbywają się w języku walenckim, a wszelkie wątpliwości związane z nawadnianiem pól i podziałem ziem zapadają bardzo szybko.
Kordoba – jedno z najważniejszych miast Hiszpanii, którego historia sięga III w. p.n.e. Kiedy wiek później niewielka osada dostała się pod panowanie rzymskie zaczęła się rozwijać jako miasto handlowe i ośrodek kulturowy. Przyszli tutaj na świat wielcy rzymscy poeci i filozofowie, m.in. Seneka Starszy i Młodszy oraz Lukan. Po burzliwych czasach przechodzenia z rąk do rąk stała się stolicą niezależnego emiratu arabskiego, a kiedy w X w. ogłoszono mauretańską Hiszpanię Al-Adaluz niezależnym kalifatem Kordoba stała się największym miastem regionu Morza Śródziemnego i ważnym ośrodkiem naukowym Europy. Znajdowało się tu wtedy ok. 300 meczetów, 300 łaźni publicznych, 80 szkół i ponad 20 bibliotek. Okresie tym panowało również pokojowe współistnienie chrześcijaństwa, judaizmu i islamu. W XIII w. tereny te zostały jednak zajęte przez wojska chrześcijańskie pod wodzą Ferdynanda III Kastylijskiego i od tego czasu zaczęły się prześladowania wyznaniowe. Do najważniejszych zabytków miasta należą: Mezquita czyli katedra powstała z dawnego meczetu, będącego do dziś jednym z najwspanialszych dzieł islamu oraz Alcazar z pięknymi ogrodami i łaźniami. Warto zobaczyć również liczne pałace z XV i XVI w., średniowieczną synagogę, kościół Iglesia del Carmen z retabulum i malowidłami poświęconymi prorokowi Eliaszowi oraz wiele innych. Ok. 8 km od Kordoby mieści się Medina Azahara – pozostałości ogromnego pałacu Omajjadów z X w., do którego budowy władca Abd-ar-Rahman III kazał sprowadzić 4300 kolum, a 140 z nich pochodzi z Konstantynopola.
Jaen – malowniczo położona miejscowość oddalona ok. 90 km od Granady i Kordoby, która znajduje się obok największego parku narodowego Hiszpanii – Sierra de Cazorla y Segura. Szczególnie chronione są tutaj ptaki drapieżne i górskie ssaki jak unikalne gatunki kozic. Samo miasto posiada bardzo bogatą i burzliwą historię, po której zachowało się wiele pamiątek architektonicznych jak: arabski zamek rozbudowany przez katolickich królów, katedra z XVI w. uchodząca za jeden z najpiękniejszych kościołów Andaluzji przełomu renesansu i baroku, XVII-wieczny ratusz czy też Banos Arabes – ruiny arabskiej łaźni z XI w.
Murcja – stolica prowincji o tej samej nazwie, która nazywana jest "miastem morw". Można tu znaleźć wiele cennych budowli sięgających czasów założenia miasta przez Arabów, po rządy chrześcijańskie. Największym skarbem Murcji jest bez wątpienia przepieka i ogromna katedra Santa Maria, której wieża (92 m wysokości), jest drugą po wieży w Sewilli najwyższą w Hiszpanii. 25 dzwonów katedralnych rozbrzmiewa codziennie o 13 ogłaszając czas posiłku. Znajduje się tu wiele cennych zabytków, a do ciekawszych należy eklektyczne Kasyno, które niegdyś było klubem wyłącznie dla elit, a dziś można je zwiedzać.
Caravaca de la Cruz – miasto pielgrzymkowe słynące z cudów za sprawą spoczywających tu relikwii w postaci drzazg Świętego Krzyża. Jest to jedno z pięciu najważniejszych miast dla chrześcijaństwa po Rzymie, Jerozolimie, Santiago de Compostella i Santo Toribio de Liebana, gdzie dekretem papieskim przyznano przywilej odpustu wieczystego. Charakterystyczny relikwiarz, nazywany Krzyżem z Caravaca został zdobyty przez Ferdynanda III Świętego, następnie przekazany templariuszom przeszedł w ręce Zakonu Rycerskiego Świętego Jakuba. Na początku maja w mieście odbywa się barwna fiesta przypominająca o XIII-wiecznej legendzie, kiedy to podczas ataków na miasto Maurowie zatruli wodę by mieszkańcy nie mieli co pić. Znaleźli oni jednak wiele bukłaków z winem, do którego włożyli niewielkie krzyże w podziękowaniu. Wino to nie tylko uratowało mieszkańców ale też nabrało właściwości leczniczych. W czasie fiesty odbywają się tez przez 3 dni pokazy na udekorowanych koniach.
Madryt – stolica i największe hiszpańskie miasto położone w sercu Półwyspu Iberyjskiego na rozległym płaskowyżu, które jest dziś jednym z najbardziej kosmopolitycznych miast Europy. Mimo niedługiej historii posiada swój unikalny charakter i niepowtarzalną atmosferę, która przyciąga turystów z całego świata. Do połowy XVI w. była to jedynie osada znajdująca się niedaleko ówczesnej stolicy i siedziby arcybiskupa – Toledo. Wszystko zmieniło się za sprawą kaprysu króla Filipa II, który zdecydował o przeniesieniu władzy królewskiej i kościelnej do Madrytu. Śmiały czyn wywołał wiele kontrowersji, jednak wkrótce powstało nowe miasto pełne pięknych kamienic, pałacyków i kościołów. Kiedy w XVIII w. władzę przejęli Burbonowie nie spodobał im się obraz miasta i okolic – pośpieszne wycinanie lasów spowodowało wzmożoną erozję i susze, w stolicy było brudno, a na ulicach panowała przestępczość. Postanowili oni, wbrew wszelkim buntom zaprowadzić porządek i przekształcić stolicę i dzieło sztuki. Kolejnym rozdziałem w historii i architekturze miasta jest początek XX w., kiedy Madryt bardzo się bogacił. Powstało wtedy wiele wzniosłych budynków, szerokich bulwarów spacerowych, parków i fontann. Miejscem skupiającym życie społeczne jest Plaza Mayor – plac położony pośród wąskich uliczek, który otoczony jest czerwoną fasadą kamienic z XVI i majestatycznym Casa de Panaderia z dwiema strzelistymi wieżami. Mimo że niegdyś płonęły tu stosy, organizowano walki byków, a czasem odbywały się koronacje, dziś jest to spokojne centrum tzw. Starego Madrytu lub Madrytu Habsburgów, gdzie pod arkadami kamienic znajduje się wiele małych sklepików, tawern i kawiarni, można odpocząć i posłuchać ulicznych grajków. Wąskie uliczki i pewna surowość w architekturze są widoczne dookoła głównego placu, jednak mają one swój unikalny charakter i zachwycają niejednego. Nieopodal znaleźć można wiele odrestaurowanych kamienic z XVI w., a najstarsze mają zaledwie dwie kondygnacje i czerwone dachy z okienkami na poddaszu. W tej części miasta jest pełno tawern ze smacznym jedzeniem, barów tapas, kawiarni oraz sklepików z pamiątkami. Innym ważnym placem miasta jest półkolisty Plaza Puerta del Sol (Brama Słońca), który był wielokrotnie tłem ważnych wydarzeń społecznych. Odchodzi od niego 10 ulic, a pod nim mieści się najbardziej ruchliwa stacja madryckiego metra – Sol. Przy wyjściu z placu na ulicę Calle Arenal stoi niewielki posąg niedźwiedzia wspartego o drzewko poziomkowe, który stał się symbolem miasta. Kierując się najszerszą ulicą – Calle Alcala zobaczymy wiele teatrów, banków i charakterystyczny, narożny budynek Metropolis. Dalej za nim znajduje się wielki plac Plaza Cebeles będący jednym z największych węzłów komunikacyjnych miasta i zarazem jednym z kilku podobnych położonych wzdłuż platanowej, szerokiej alei Paseo del Prado. Plac otoczony jest przez wielki gmach Banco de Espana, Palacio del Buenavista z niewielkim ogrodem i majestatyczny, biały gmach Palacio de Comunicaciones, w którym od ponad 100 lat mieści się Poczta. Pośrodku placu znajduje przepiękna fontanna z posągiem pogańskiej bogini Cebeles zasiadającej w rydwanie, który ciągną dwa lwy. Paseo del Prado dzieli Madryt na część Habsburgów (na zachodzie) i Burbonów – powstałą w XVIII w. Sama aleja zachwyca zarówno pojawiającymi się co pewien odcinek posągami, fontannami i majestatycznymi pałacami. Znajdują się tu trzy najważniejsze hiszpańskie muzea będące często celem wycieczek do Madrytu – Prado, Thyssen-Bornemisza i Reina Sofia. Są one ciągle rozbudowywane, by udostępnić jak najwięcej zbiorów zwiedzającym, a w wybrane dni organizują darmowe wstępy np. dla obywateli Unii Europejskiej lub studentów – nie tylko hiszpańskich. Na wschód od Paseo znajduje się Ogród Botaniczny, a dalej jeden z największych europejskich parków – Retiro. Niegdyś był on ogrodzony i poruszać mogła się po nim tylko szlachta, a dziś przychodzą tu wszyscy chcący na chwilę odpocząć od zgiełku miasta. Znajduje się tu przepiękna, barokowa kolumnada z pomnikiem Alfonsa XII, która stanowi wspaniałe tło stawu, po którym w lecie pływają łódki z zakochanymi parami. Dalej na południe między drzewami można odkryć orientalny Pałac Velazqueza i niesamowity Pałac Kryształowy zbudowany z metalu i szkła tworzącego niezwykłą grę z rozproszonym światłem. Na zachód od Starego Madrytu, na skraju wzniesienia znajduje się jeden z najokazalszych zabytków stolicy Hiszpanii – Palacio Real. Okazały pałac powstał w XVIII w. w modnym wówczas stylu francuskim i początkowo połączony był z wcześniejszym gmachem Alcazaru Habsburgów – spłonął on jednak w wigilię Bożego Narodzenia w 1734 r. w tajemniczych okolicznościach, a odnowiona fasada była przedłużeniem pałacu Burbonów. Nowoczesna część miasta to imponujące gmachy banków, licznych teatrów, kin, domów handlowych a wzdłuż 10-pasmowej alei Paseo de la Castellana ciągnie się dzielnica luksusowych domów i galerii sztuki współczesnej. Znaleźć można tu też wiele ciekawych muzeów jak: Narodowe Muzeum Archeologiczne, M. Lazaro Galdiano, Sorella i Nauk Przyrodniczych. Przy alei znajduje się też tzw. „druga świątynia Madrytu” - stadion piłkarski Santiago Bernabeu należący do drużyny Real Madrid. Mieści się z w nim duże muzeum poświęcone historii piłki nożnej i czołowej hiszpańskiej drużyny, a sama arena mieści 72 tys. widzów. Na końcu alei mieści się Plaza Castilia, na którym górują dwa pochylone, bliźniacze wieżowce zbudowane ze szkła, metalu i granitu – Torres Puerta de Europa, nazywane też Torres Kio.